Κλιματική Αλλαγή: μήπως το μοντέλο αποτυγχάνει;


Ο νομός Χανίων πρόσφατα υπέστη σοβαρότατες καταστροφές από τις καταρρακτώδεις βροχές. Γέφυρες έπεσαν, δρόμοι καταστράφηκαν, και όλα αυτά λίγους μήνες πριν την έναρξη της τουριστικής περιόδου. Οι τελευταίες καταστροφικές βροχοπτώσεις στο νομό Χανίων έσπασαν το πανευρωπαϊκό ρεκόρ βροχόπτωσης το οποίο υφίσταται από το 1989 στη Νορβηγία! Ποιά η ειρωνία; Εδώ και 20 χρόνια διάφορες κινδυνολογίες αναφερόταν σε κίνδυνο ερημοποίησης της Κρήτης! Ταυτόχρονα, πριν λίγες ημέρες στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια παρατηρήθηκε ένα άλλο περίεργο κλιματικό φαινόμενο. Όπως αποκάλυψαν οι Los Angeles Times ο Φεβρουάριος του 2019 ήταν ο πιο κρύος Φεβρουάριος των τελευταίων 132 ετών! Το ίδιο συνέβη στο Σικάγο τον Ιανουάριο του 2019.

Τί συμβαίνει λοιπόν;

Ας ξεκαθαρισθεί ευθύς εξαρχής: Κλιματική Αλλαγή μπορεί μεν να υφίσταται, αλλά αυτή δεν αποτελεί ανθρωποκεντρικό φαινόμενο. Δηλαδή, δεν οφείλεται στις ανθρώπινες δραστηριότητες. Παρόμοιες κλιματικές αλλαγές, με αύξηση και μείωση της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος, έχουν συμβεί περιοδικά αρκετές φορές στο παρελθόν όταν στον πλανήτη Γη δεν υπήρχαν καν άθρωποι. Δηλαδή, όταν δεν υπήρχαν αυτοκίνητα, όταν δεν υπήρχαν εργοστασιακά φουγάρα… όταν υπήρχαν μόνο δεινόσαυροι.

Η Κλιματική Αλλαγή δεν συνδέεται με τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Στην ανθρώπινη ιστορία, από όταν αυτή ξεκίνησε να καταγράφεται από μύθους, παραδόσεις και δοξασίες, υπάρχουν παραδείγματα ακραίων καιρικών φαινομένων. Πχ. ένα τέτοιο ακραίο καιρικό περιγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη, αλλά και στις παραδόσεις ορισμένων λαών και θρησκειών: στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται ο κατακλυσμόςτου Νώε ο οποίος περιγράφεται και στην Αρχαία Ελληνική Μυθολογία ως Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα. Υπήρχαν εκείνη την περίοδο ντηζελοκίνητα αυτοκίνητα ή εργοστασιακά φουγάρα για να αυξήσουν τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα ώστε να προκαλέσουν την Κλιματική Αλλαγή και τις ραγδαίες βροχές; Αστεία και επικίνδυνα πράγματα.

Είτε μειωθούν οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, είτε αυτές αυξηθούν, εάν ο πλανήτης μας «αποφάσισε» πως το κλίμα θα αλλάξει, τότε δεν μπορούμε ως ανθρωπότητα να κάνουμε τ-ί-π-ο-τ-ε για να το αποτρέψουμε. Μπορούμε μόνο να λάβουμε μέτρα απομείωσης της επικινδυνότητας.

Το μοντέλο της Κλιματικής Αλλαγής, στο οποίο στηρίχθηκε η Συμφωνία του Παρισιού για την Αλλαγή του Κλίματος, δεν είναι παρά ένα θεωρητικό επιστημονικό μοντέλο. Όπως ακριβώς υπάρχουν δεκάδες χιλιάδων θεωρητικά επιστημονικά μοντέλα. Όλα τα θεωρητικά επιστημονικά μοντέλα πάσχουν από το ίδιο ακριβώς σύμπτωμα: έχουν πιθανότητες αποτυχίας ακριβώς επειδή είναι θεωρητικά.

Τί συμβαίνει όταν τα θεωρητικά μοντέλα αποτυγχάνουν;

Έχοντας υπόψη τα προαναφερθέντα παραδείγματα των Χανίων (πανευρωπαϊκό ρεκόρ βροχόπτωσης) και τις περιπτώσεις του Λος Άντζελες και του Σικάγο (ρεκόρ κρύου), τί θα απαντούσαν οι θιασώτες της Συμφωνίας του Παρισιού εάν το μοντέλο τους τελικώς αποδειχθεί ολοκληρωτικά αποτυχημένο; Στο παρελθόν, οι θιασώτες της θεωρίας της Κλιματικής Αλλαγής είχαν υιοθετήσει τον όρο της “υπερθέρμανσης του πλανήτη”. Ωστόσο, ο όρος αυτός σιωπηλά έχει αρχίσει να εγκαταλείπεται εδώ και αρκετό καιρό. Τυχαίο; Ίσως όχι. Καθώς πολύ απλά δεν υφίσταται πλέον “υπερθέρμανση” στον Πλανήτη. Το αντίθετο θα μπορούσαν να υποστηρίξουν ορισμένοι Κινέζοι επιστήμονες οι οποίοι υποστηρίζουν ότι μάλλον βρισκόμαστε στην απαρχή μίας περιόδου “υπερψύξης” του πλανήτη!

Μπορεί να ακούγεται τρελό αλλά καλό θα είναι να ληφθεί υπόψη και το συγκεκριμένο θεωρητικό μοντέλο. Γιατί; Το μοντέλο που υιοθετήθηκε από τη Συμφωνία του Παρισιού προωθεί τη χρήση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) στηριζόμενο στη θεωρία ότι η θερμοκρασία του πλανήτη θα αυξηθεί. Τί θα συμβεί λοιπόν εάν το μοντέλο αυτό αποδειχθεί τελικώς αποτυχημένο; Τί θα συμβεί εάν το θεωρητικό μοντέλο των Κινέζων επιστημόνων αποδειχθεί ορθό; Ας ειπωθεί λαϊκά: τη βάψαμε.

Εδώ και 20+ χρόνια ακούμε για ερημοποίηση της Κρήτης και αυτή δεν έρχεται. Από το 1969(!) ορισμένοι κινδυνολάγνοι-καταστροφολόγοι εκείνης της εποχής προέβλεπαν ότι θα αυξηθεί το επίπεδο της θάλασσας και αυτό μέχρις στιγμής δεν έχει γίνει ακόμη. Δέκα χρόνια μετά (1979), επί Προεδρίας του Jimmy Carter, παρουσιάσθηκε το θεωρητικό μοντέλο της υπερθέρμανσης του πλανήτη από τον Gordon MacDonald. Οι αναγνώστριες/τες ίσως δεν γνωρίζουν το όνομα Gordon MacDonald. Ο Gordon MacDonald επηρέασε όσο λίγοι τη θεωρία της υπερθέρμανσης του Πλανήτη. Ήταν ο “μπαμπάς” της Κλιματικής Αλλαγής. Στις 8 Δεκεμβρίου 1979 το περιοδικό “People Magazine” σε αφιέρωμά του παρουσίασε την προφητεία(!) του Gordon MacDonald για την ανύψωση της στάθμης των νερών και της Κλιματικής Αλλαγής.

Τί προφήτεψε(!) ο MacDonald πριν ακριβώς από 40 χρόνια; Ότι μέχρι το 2020 (δηλαδή του...χρόνου!) το επίπεδο της θάλασσας θα έχει ανέβει 6 μέτρα (= 20 feet) λόγω της αύξησης του διοξειδίου του άνθρακα! Δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, οι θιασώτες της Κλιματικής Αλλαγής, είναι σαν να μας λένε ότι του χρόνου το Παλιό Λιμάνι των Χανίων θα εξαφανισθεί πλήρως! Μη τρελαθούμε. Πόσο ανέβηκε τελικά η στάθμη των ωκεανών από το 1979; Με όλο το σεβασμό, ούτε μέχρι τη σόλα του παπουτσιού του κ. MacDonald. Τί επακολούθησε όμως την αποτυχημένη πρόβλεψη του κ. Mac Donald;

O τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ Jimmy Carter υιοθέτησε τις απόψεις του MacDonald με αποτέλεσμα, έπειτα από 40 ολόκληρα χρόνια όχι απλώς να σέρνεται αυτό το αποτυχημένο επιστημονικό θεωρητικό μοντέλο, αλλά πάνω σε αυτό στηρίχθηκε ολόκληρη η ιστορική Συμφωνία του Παρισιού. Πάνω σε αυτό το θεωρητικό μοντέλο στηρίχθηκε η επιβολή των δυσβάστακτων σοβιετικού τύπου πράσινων φόρων. (Ο Jimmy Carter δεν κατάφερε να ξαναεκλεγεί, αλλά οι πράσινοι φόροι παρέμειναν).

Ποιά είναι η πικρή-σκληρή πραγματικότητα: η Συμφωνία του Παρισιού για την Κλιματική Αλλαγή στηρίχθηκε σε ένα αποτυχημένο θεωρητικό μοντέλο του 1979 ενώ το Doomsday Clock διαρκώς παίρνει παράταση. Όταν ο πολιτικός κόσμος υιοθετεί αποτυχημένα θεωρητικά μοντέλα το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό. Δεν είναι ίσως καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι πρόσφατα το πρώην ιδρυτικό στέλεχος της Greenpeace, ο Dr. Patrick Moore, αντέδρασε δημοσίως στις επιστημονικά επικίνδυνες απόψεις που αναπτύσσονται τελευταία από διάφορους οικολόγους όσο αφορά την απομείωση των αερίων του “θερμοκηπίου” από την ατμόσφαιρα: αυτό θα σημάνει αυτόματα την εξαφάνιση όλων των ειδών πάνω στον Πλανήτη! (Ο Dr. Patrick Moore υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη της Greenpeace αλλά αποχώρησε το 1986 όταν διέγνωσε τέτοιες επικίνδυνες απόψεις...)

Το πιο σημαντικό:

Εάν τελικώς όντως το θεωρητικό μοντέλο της υπερθέρμανσης του Πλανήτη αποδεικνύεται αποτυχημένο, και πάμε στο ακριβώς αντίθετο άκρο, στην ψύξη του Πλανήτη, έχουν αναρωτηθεί ορισμένοι άραγε πώς θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν σε συνθήκες κρύου διάφορες ΑΠΕ (πχ. φωτοβολταϊκά);

Το διακύβευμα δεν είναι απλώς οικονομικό: ναι, θα έχουν χαθεί μεν κάποια δισεκατομμύρια ευρώ από τις τσέπες των Ευρωπαίων φορολογούμενων (αυτά κλάφτε τα) αλλά πώς θα προστατευθούν οι κάτοικοι όταν και εάν τελικώς πράγματι υπάρχει μεν Κλιματική Αλλαγή, αλλά προς “υπερψύξη” αντί για “υπερθέρμανση”;

Θα έχουν φροντίσει να δημιουργηθούν κατάλληλες τεχνολογίες για την αντιμετώπιση τέτοιου κινδύνου;

Θα υπάρχει Plan B;

Πώς θα προστατευθούν σε αυτή την περίπτωση οι επόμενες γενιές;

Έχουν αναλογισθεί ορισμένοι τις ευθύνες τους όταν υιοθετούν απρόσκοπτα ένα θεωρητικό μοντέλο χωρίς Plan B;

ΥΓ. Για τις πρόσφατες καταστροφές στα Χανιά οι αναγνώστες μπορούν να διαβάσουν μία ενδιαφέρουσα ίσως άποψη εδώ.

Πηγή: huffingtonpost.gr

 

 Έλεγχος Είδησης

 

Δυο άρθρα τα οποία κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα και τα οποία κάνουν σχετικούς ισχυρισμούς δημοσιεύτηκαν στις σελίδες huffingtonpost.gr και hellasjournal.com από τον Δρ. Σωτήρη Ν. Καμενόπουλο, κάτοχο διδακτορικού τίτλου από τη Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης.

Στο πλαίσιο της ενδελεχούς ανάλυσης των σχετικών ισχυρισμών είναι σκόπιμο να τους εξετάσουμε ξεχωριστά κάνοντας ανασκόπηση των δυο προαναφερθέντων άρθρων.

 

Το άρθρο του People Magazine που δίνεται ως πηγή αποτελεί μια περιγραφή φανταστικού δυστοπικού σεναρίου του αρθρογράφου στο οποία αναφέρει αποσπασματικά τμήματα από τη κατάθεση του Dr MacDonald στο Κογκρέσο. Η αναφορά στον Gordon MacDonald σχετικά με ισχυρισμό για άνοδο στάθμης της θάλασσας 6 μέτρα μέχρι το 2100 είναι πλήρως παραπλανητική και αποκρύπτει βασικά σημεία της κατάθεσης του τα οποία βάζουν την εν λόγω δήλωση στο σωστό πλαίσιο.

Ο Dr MacDonald, στη κατάθεση του, αφού τονίζει ότι δεν ήξεραν αρκετά για το πως η άνοδος της θερμοκρασίας θα μπορούσε να επηρεάσει το Μεγάλο Στρώμα Πάγου της Δυτικής Ανταρκτικής (West Antarctic Ice Sheet – WAIS ), ανέφερε πως όταν η θερμοκρασία της θάλασσας ανέβαινε, το “WAIS” μπορεί να έχανε το 1/3 με 1/2 της μάζας του εντός περιόδου 100 ετών. Αυτό που είπε και διαστρεβλώνεται μέχρι σήμερα είναι πως σε περίπτωση που το WAIS έλιωνε πλήρως θα προκαλούσε άνοδο στάθμης της θάλασσας κατά 5 μέτρα. [πηγή – Σελίδα 105]

Σε κανένα σημείο της κατάθεσης δε γίνεται αναφορά για άνοδο στάθμης της θάλασσας κατά 6 μέτρα μέχρι το 2020.

Σε αυτό το πλαίσιο επίσης είναι σκόπιμο να εξετάσουμε και τον ισχυρισμό ότι οι προβλέψεις που έγιναν στο παρελθόν για άνοδο στάθμης της θάλασσας έπεσαν πλήρως έξω.

Η πιο γνωστή αναφορά σχετικά με το θέμα είναι η εν λόγω έκθεση του 1983 με τίτλο “Projecting Future Sea Level Rise: Methodology, Estimates to the Year 2100“.

Στην έκθεση παρουσιάστηκαν διάφορα μελλοντικά σενάρια με βάση διαφορετικές πιθανές μειώσεις στις εκπομπές CO2. Η χαμηλότερη εκτίμηση στην έκθεση ήταν άνοδος της στάθμης κατά 4.8 cm μέχρι το 2000 και 13.0 cm μέχρι το 2025. Η πραγματική αλλαγή το 2000 ήταν περίπου 3 cm και η σημερινή είναι περίπου 9 cm. [πηγή] Επομένως οι προβλέψεις που έγιναν ήταν αρκετά κοντά στις πραγματικές αυξήσεις, ειδικά αν συνυπολογίσουμε ότι εκείνη την εποχή δεν υπήρχε η ίδια πρόσβαση στον όγκο δεδομένων που έχουν σήμερα τα αρμόδια ερευνητικά κέντρα ο οποίος αυξάνει την ακρίβεια των προβλέψεων.
 Στο άρθρο του κύριου Καμενόπουλου στο Hellas Journal βρίσκουμε το εξής σημείο:

Ωστόσο, τόσο χρήμα και χρόνος που σπαταλιέται γύρω από τη φούσκα της Κλιματικής Αλλαγής που προφητεύει ότι το ύψος του νερού από το λιώσιμο των πάγων θα υψωθεί από 2,4 έως 6 μέτρα, δεν μπόρεσε να κατανικήσει μία βασική αρχή με ηλικία 2200 ετών περίπου: την Αρχή του Αρχιμήδη.

Ας κάνετε ένα απλό πείραμα Φυσικής. Ας το κάνετε με τα παιδιά σας. Βάλτε ένα παγάκι να επιπλέει µέσα σε ένα ποτήρι νερό. Αν αφήσετε το παγάκι να λιώσει, τι νομίζετε πώς θα συμβεί; Η στάθµη του νερού µέσα στο ποτήρι θα ανέβει ή θα κατέβει; Ας δοθεί κατευθείαν η απάντηση: το ύψος της στάθμης του νερού στο ποτήρι δεν θα µεταβληθεί (δείτε την πλήρη απάντηση στην παραπομπή [5]). Πρόκειται για βασικές γυμνασιακές γνώσεις…Το ίδιο θα συμβεί και με τους πάγους στην Ανταρκτική και στον Αρκτικό κύκλο (εάν και εφόσον αυτοί λιώσουν). Σύμφωνα δε με το Κλιματολογικό Ινστιτούτο της Δανίας, το πάχος των πάγων στον Αρκτικό κύκλο όχι μόνο δεν μειώνεται, αλλά αυξάνεται, [6].

Το γεγονός ότι τόσο η πηγή που δίνεται στο συγκεκριμένο τμήμα του άρθρου όσο και οι υπόλοιπες δεν είναι επιστημονικές μελέτες αλλά δημοσιεύσεις από blog και σελίδες ενημέρωσης μειώνει την αξιοπιστία του υλικού καθώς για τη στήριξη ισχυρισμών επιστημονικού περιεχομένου πρέπει να έχουμε παράθεση πρωτογενών πηγών.

Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, η άνοδος στάθμης της θάλασσας από το λιώσιμο μεγάλων εκτάσεων πάγου καταρρίπτει την “Αρχή του Αρχιμήδη”. Σύμφωνα με αυτή, κάθε σώμα βυθισμένο σε ρευστό δέχεται άνωση ίση με το βάρος του ρευστού που εκτοπίζει ή πιο απλά η αύξηση της στάθμης σε ένα ποτήρι με νερό όπου βυθίζουμε ένα αντικείμενο είναι ίση με το βάρος του αντικειμένου που βυθίσαμε. Επομένως αν βυθίσουμε ένα παγάκι σε ένα ποτήρι νερό, η άνοδος της στάθμης του νερού θα είναι ίση με την εκτόπιση από το παγάκι και συνεπώς όταν το παγάκι λιώσει η στάθμη δε θα επηρεαστεί.

Στη πραγματικότητα ωστόσο αυτό δεν ισχύει απόλυτα. Το νερό της θάλασσας σε αντίθεση με το ποτήρι νερό της βρύσης περιέχει αλάτι ενώ οι εκτάσεις πάγου δεν έχουν σχεδόν καθόλου λόγω μιας διαδικασίας που λέγεται “απόρριψη άλμης” η οποία προκύπτει όταν το αλμυρό νερό παγώνει. Σε αυτή τη περίπτωση τα άλατα του νερού δεν ταιριάζουν στη κρυσταλλική δομή του πάγου οπότε αποβάλλονται.[πηγή]

Όταν λοιπόν εκτάσεις πάγου λιώνουν, το θαλασσινό νερό σε εκείνο το σημείο γίνεται λιγότερο αλμυρό με αποτέλεσμα να μειώνεται η πυκνότητα του και να αυξάνεται ο όγκος. Η Αρχή του Αρχιμήδη αφορά το βάρος όχι τον όγκο, επομένως η αύξηση του όγκου και κατά συνέπεια της στάθμης της θάλασσας από αλλαγή στα επίπεδα διαλυμένων αλάτων είναι πλήρως εφικτή, ενώ υπάρχουν μελέτες που έχουν δείξει αυξήσεις στη στάθμη της θάλασσας λόγω αυτού του φαινομένου. [πηγή]

Φυσικά αυτές οι αυξήσεις είναι απειροελάχιστες και ανατρέπονται από αλλαγές στη θερμοκρασία του νερού η οποία τροποποιεί τη πυκνότητα και κατ’ επέκταση τον όγκο. Ωστόσο πρόκειται για πραγματικό φαινόμενο το οποίο είναι γνωστό από κάθε ερευνητή στο τομέα της κλιματικής επιστήμης και είναι βασικό σημείο το οποίο συνυπολογίζεται στο σχηματισμό μοντέλων πρόβλεψης. [πηγή]

Επιπρόσθετα, το παράδειγμα με το ποτήρι νερού είναι πρακτικά λανθασμένο εξ αρχής καθώς οι εκτάσεις πάγου στους πόλους του πλανήτη δεν είναι όλες εντός της θάλασσας αλλά υπάρχουν τεράστιες εκτάσεις πάγου και στη ξηρά. Επομένως, αν αυτές οι εκτάσεις πάγου λιώσουν και περάσουν στη θάλασσα η στάθμη προφανώς θα ανέβει γιατί πλέον μιλάμε για προσθήκη επιπλέον όγκου νερού που δε βρισκόταν ήδη εντός της θάλασσας. Χρησιμοποιώντας το ίδιο παράδειγμα με τον αρθρογράφο, η σωστή εικόνα θα ήταν ενός ποτηριού με νερό και παγάκια στο οποίο θα προσθέταμε περισσότερα παγάκια.

Ο νομός Χανίων πρόσφατα υπέστη σοβαρότατες καταστροφές από τις καταρρακτώδεις βροχές. Γέφυρες έπεσαν, δρόμοι καταστράφηκαν, και όλα αυτά λίγους μήνες πριν την έναρξη της τουριστικής περιόδου. Οι τελευταίες καταστροφικές βροχοπτώσεις στο νομό Χανίων έσπασαν το πανευρωπαϊκό ρεκόρ βροχόπτωσης το οποίο υφίσταται από το 1989 στη Νορβηγία! Ποια η ειρωνεία; Εδώ και 20 χρόνια διάφορες κινδυνολογίες αναφερόταν σε κίνδυνο ερημοποίησης της Κρήτης! Ταυτόχρονα, πριν λίγες ημέρες στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια παρατηρήθηκε ένα άλλο περίεργο κλιματικό φαινόμενο. Όπως αποκάλυψαν οι Los Angeles Times ο Φεβρουάριος του 2019 ήταν ο πιο κρύος Φεβρουάριος των τελευταίων 132 ετών! Το ίδιο συνέβη στο Σικάγο τον Ιανουάριο του 2019.

Τι συμβαίνει λοιπόν;

Ας ξεκαθαρισθεί ευθύς εξαρχής: Κλιματική Αλλαγή μπορεί μεν να υφίσταται, αλλά αυτή δεν αποτελεί ανθρωποκεντρικό φαινόμενο. Δηλαδή, δεν οφείλεται στις ανθρώπινες δραστηριότητες. Παρόμοιες κλιματικές αλλαγές, με αύξηση και μείωση της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος, έχουν συμβεί περιοδικά αρκετές φορές στο παρελθόν όταν στον πλανήτη Γη δεν υπήρχαν καν άνθρωποι. Δηλαδή, όταν δεν υπήρχαν αυτοκίνητα, όταν δεν υπήρχαν εργοστασιακά φουγάρα… όταν υπήρχαν μόνο δεινόσαυροι.

Η Κλιματική Αλλαγή δεν συνδέεται με τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Στην ανθρώπινη ιστορία, από όταν αυτή ξεκίνησε να καταγράφεται από μύθους, παραδόσεις και δοξασίες, υπάρχουν παραδείγματα ακραίων καιρικών φαινομένων. Πχ. ένα τέτοιο ακραίο καιρικό περιγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη, αλλά και στις παραδόσεις ορισμένων λαών και θρησκειών: στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται ο κατακλυσμός Νώε ο οποίος περιγράφεται και στην Αρχαία Ελληνική Μυθολογία ως Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα. Υπήρχαν εκείνη την περίοδο ντιζελοκίνητα αυτοκίνητα ή εργοστασιακά φουγάρα για να αυξήσουν τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα ώστε να προκαλέσουν την Κλιματική Αλλαγή και τις ραγδαίες βροχές; Αστεία και επικίνδυνα πράγματα.

Είτε μειωθούν οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, είτε αυτές αυξηθούν, εάν ο πλανήτης μας «αποφάσισε» πως το κλίμα θα αλλάξει, τότε δεν μπορούμε ως ανθρωπότητα να κάνουμε τ-ί-π-ο-τ-ε για να το αποτρέψουμε. Μπορούμε μόνο να λάβουμε μέτρα απομείωσης της επικινδυνότητας.

Το μοντέλο της Κλιματικής Αλλαγής, στο οποίο στηρίχθηκε η Συμφωνία του Παρισιού για την Αλλαγή του Κλίματος, δεν είναι παρά ένα θεωρητικό επιστημονικό μοντέλο. Όπως ακριβώς υπάρχουν δεκάδες χιλιάδων θεωρητικά επιστημονικά μοντέλα. Όλα τα θεωρητικά επιστημονικά μοντέλα πάσχουν από το ίδιο ακριβώς σύμπτωμα: έχουν πιθανότητες αποτυχίας ακριβώς επειδή είναι θεωρητικά.

Στο συγκεκριμένο τμήμα βλέπουμε ένα επιχείρημα που χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο από αρνητές της κλιματικής αλλαγής. Συγκεκριμένα η δήλωση πως εφόσον υπάρχουν περιόδους μεγάλου ψύχους η ιδέα της κλιματικής αλλαγής εμφανίζει προβλήματα και πως η θερμοκρασία του πλανήτη δε αυξάνεται. Επιπρόσθετα βλέπουμε τη χρήση της Αγίας Γραφής και των αρχαιοελληνικών μύθων περί κατακλυσμού ως επιχείρημα ότι τα φαινόμενα αύξησης της στάθμης των ωκεανών και της αλλαγής του κλίματος λάμβαναν χώρα πολύ πριν την εμφάνιση των ορυκτών καυσίμων.

Όπως και στο άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Hellas Journal έτσι και το άρθρο που έγραψε ο κύριος Καμενόπουλος στη Huffington Post δεν έχει καμία πρωτογενή πηγή που να στηρίζει τους ισχυρισμούς επιστημονικού περιεχόμενου.

Περνώντας λοιπόν στην ανάλυση των ανωτέρω ισχυρισμών, αρχικά, πρέπει να διευκρινιστεί η διαφορά μεταξύ “καιρού” και “κλίματος” καθώς ο αρθρογράφος του παραπάνω δημοσιεύματος δε φαίνεται να κάνει τον εν λόγω διαχωρισμό.

Ως “κλίμα” ορίζουμε τον μέσο όρο των καιρικών μοτίβων σε μια περιοχή σε βάθος χρόνου. Με αυτό το τρόπο μπορούμε να κάνουμε τη σύγκριση μεταξύ των συνθηκών που επικρατούν στη Μεσόγειο και την Ανταρκτική. Οι προαναφερθείσες περιοχές, σε μικρά χρονικά πλαίσια όπως ανά ημέρες ή ανά εβδομάδες έχουν διακυμάνσεις στη θερμοκρασία, στην υγρασία, τη πίεση του αέρα και ούτω καθεξής. Αυτές οι αλλαγές οι οποίες λαμβάνουν χώρα εντός μικρών χρονικών πλαισίων ονομάζονται “καιρός”. [πηγή]

Συγκεκριμένα όσον αφορά τις διαταραχές του κλίματος στις ΗΠΑ, σύμφωνα με δυο σχετικές μελέτες στο Nature Geoscience και Nature Communications, έχει βρεθεί σύνδεση μεταξύ υψηλότερων θερμοκρασιών στην Αρκτική και χαμηλών θερμοκρασιών στη Βόρεια Αμερική η οποία εξηγεί και ακραία φαινόμενα όπως αυτό που ανέφερε ο κύριος Καμενόπουλος. [πηγή 1][πηγή 2]

Τελευταίο και σημαντικότερο σημείο εξέτασης είναι ο ισχυρισμός του άρθρου ότι η κλιματική αλλαγή “μπορεί να υπάρχει μεν αλλά δεν είναι οφείλεται στις ανθρώπινες δραστηριότητες”.

Η κλιματική αλλαγή ως φαινόμενο έχει χαρακτηριστεί ως ανθρωπογενής λόγω πληθώρας δεδομένων που συνηγορούν σε αυτό το συμπέρασμα το οποίο αποτελεί και επίσημη θέση της επιστημονικής κοινότητας. Η συναίνεση που εδραιώθηκε πάνω στο θέμα του κατά πόσο η κλιματική αλλαγή έχει ανθρωπογενή αίτια βασίστηκε στην αξιολόγηση όλων των μελετών που είχαν γίνει μέχρι μια συγκεκριμένη ημερομηνία από διάφορους ερευνητές στο τομέα της κλιματικής επιστήμης.

Το 2010 ο William Anderegg και οι συνεργάτες του ανέλυσαν μελέτες από 1,372 ερευνητές στο τομέα της επιστήμης του κλίματος και βρήκαν ότι το ποσοστό των μελετών που συμφωνούσε με τη πραγματικότητα της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής ήταν 97-98%. [πηγή]

Ακόμα πιο πρόσφατη ανάλυση ήταν αυτή του 2013 από τον John Cook και τους συνεργάτες του οι οποίοι βρήκαν το ίδιο ποσοστό με την έρευνα του William Anderegg, δηλαδή 97% συναίνεση υπέρ τη θέσης ότι η κλιματική αλλαγή έχει ανθρωπογενή αίτια. [πηγή]

To 2016 μάλιστα βγήκε και η πιο πρόσφατη ανάλυση όσων αφορά το θέμα της προαναφερθείσας συναίνεσης στην οποία συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, οι ερευνητές John Cook και William Anderegg και τα αποτελέσματα που βρέθηκαν ήταν το ίδιο εύρος 90-100% συναίνεση όσων αφορά τα ανθρωπογενή αίτια της κλιματικής αλλαγής. [πηγή]

Όλες οι αναλύσεις που αναφέρθηκαν πατάνε σε χιλιάδες μεμονωμένες μελέτες, οι οποίες έχουν συλλέξει δεδομένα από δορυφόρους και μετρήσεις επιπέδων διοξειδίου του άνθρακα σε διάφορα σημεία του πλανήτη, για να εξάγουν συμπεράσματα σχετικά με τα αίτια της σημερινής κατάστασης του κλίματος καθώς και το σχηματισμό ακριβέστερων προβλέψεων για το μέλλον. [πηγή]

Δεδομένου του όγκου ερευνητικής βιβλιογραφίας και στοιχείων που συλλέχθηκαν από ερευνητικά κέντρα ανά το κόσμο, πλειάδα επιστημονικών φορέων εξέδωσαν ανακοινώσεις υποστήριξης των εν λόγω συμπερασμάτων. [πηγή]

Εν κατακλείδι, η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή αποτελεί επιστημονικό δεδομένο με βάση τα μέχρι τώρα στοιχεία. Οποιαδήποτε ένσταση όσων αφορά αυτά τα συμπεράσματα πρέπει να φέρει τις ανάλογες αποδείξεις προκειμένου να στηρίξει τις σχετικές εικασίες, κάτι το οποίο δε βλέπουμε στα άρθρα που εξετάστηκαν. Με βάση τα ανωτέρω, οι ισχυρισμοί που γίνονται σχετικά με τη κλιματική αλλαγή από τα άρθρα που εξετάστηκαν κρίνονται ψευδείς.

 

Πηγή: ellinikahoaxes.gr

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου