Ο μαγνητικός βόρειος πόλος της Γης, δηλαδή ο βορράς που δείχνει η πυξίδα
δεν έχει μείνει ποτέ ακίνητος. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, οι
επιστήμονες παρατήρησαν κάτι ασυνήθιστο. Κινούμενος με ταχύτητα περίπου
50 χιλιομέτρων ετησίως ο μαγνητικός βόρειος πόλος απομακρύνεται ολοένα
και περισσότερο από την καναδική Αρκτική προς τη Σιβηρία.
Σύμφωνα με την Washington Post, αυτή η μετατόπιση του βόρειου μαγνητικού πόλου δείχνει ότι κάτι παράξενο και ενδεχομένως ισχυρό λαμβάνει χώρα βαθιά μέσα στη Γη. Μόνο παρακολουθώντας το φαινόμενο θα καταλάβουν οι επιστήμονες τι ακριβώς συμβαίνει, δήλωσε ο γεωφυσικός του Πανεπιστημίου του Λιντς Phil Livermore. Το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη δημιουργείται σχεδόν 2.000 μίλια (3.200 χιλιόμετρα) κάτω από τα πόδια μας, μέσα στην περιστρεφόμενη σφαίρα από λιωμένο μέταλλο (κυρίως σίδηρο) που αποτελεί τον πυρήνα της Γης.
Μεταβολές σε αυτή τη υπόγεια ροή μπορούν να μεταβάλουν τις γραμμές του μαγνητικού πεδίου της Γης – και τους πόλους όπου αυτές συγκλίνουν. Συνεπώς, ο μαγνητικός βορράς δεν ευθυγραμμίζεται με το γεωγραφικό βορρά και είναι συνεχώς εν κινήσει. Δεδομένα αρχαίων μαγνητικών πεδίων που προέρχονται από εξαιρετικά παλιούς βράχους δείχνουν ότι οι πόλοι μπορούν ακόμη και να αναστραφούν – ένα γεγονός που συμβαίνει κατά μέσο όρο τρεις φορές ανά 1 εκατομμύριο χρόνια.
Η πρώτη αποστολή για να βρεθεί ο μαγνητικός βορράς, ήταν το 1831, που εντοπίστηκε στο Καναδικό τμήμα της Αρκτικής. Μέχρι τη στιγμή που ο στρατός των ΗΠΑ έψαχνε για τον πόλο στα τέλη της δεκαετίας του 1940, είχε μετατοπίσει ήδη 250 μίλια (400 χιλιόμετρα) προς στα βορειοδυτικά. Από το 1990, έχει μετακινηθεί κατά μία τεράστια απόσταση 600 μιλίων (970 χιλιόμετρα) και βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη μέση του Αρκτικού Ωκεανού, 4 μοίρες νοτιότερα του γεωγραφικού βορρά.
Περιέργως, ο νότιος μαγνητικός πόλος δεν έχει αντιγράψει τις παραξενιές του βόρειου ομολόγου του. Από το 1990, η θέση του παραμένει σχετικά σταθερή, λίγο πιο έξω από τις ακτές της ανατολικής Ανταρκτικής. Η έρευνα του Livermore υποδηλώνει ότι η τοποθεσία του Βόρειου Πόλου ελέγχεται από δύο ρεύματα μαγνητικού πεδίου κάτω από τον Καναδά και τη Σιβηρία. Το 2017, ανέφερε ότι το καναδικό ρεύμα φαίνεται να εξασθενεί, ως αποτέλεσμα ενός τμήματος υγρού σιδήρου που έχει «λασπώσει» μέσα στον «θυελλώδη» πυρήνα της Γης.
Μιλώντας σε μια συνάντηση της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης τον Δεκέμβριο, πρότεινε ότι το ρεύμα που βρίσκεται πολύ κάτω από την Αρκτική μπορεί να εξηγήσει την κίνηση των γραμμών του μαγνητικού πεδίου πάνω από αυτό. Οι επιστήμονες της Εθνικής Ωκεάνιας και Ατμοσφαιρικής Διοίκησης και η υπηρεσία της Βρετανικής Γεωλογικής Έρευνας συνεργάζονται για την δημιουργία ενός νέου παγκόσμιου μαγνητικού μοντέλου – μια μαθηματική αναπαράσταση του μαγνητικού πεδίου – κάθε πέντε χρόνια. Η επόμενη ενημέρωση δεν είχε προγραμματιστεί για πριν το 2020 αλλά η Γη είχε άλλα σχέδια.
Ο μαγνητικός βόρειος πόλος της Γης κινείται προς την κατεύθυνση της Σιβηρίας με επιταχυνόμενο ρυθμό. Οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι για τον ακριβή λόγο πίσω από αυτό το φαινόμενο, αλλά προχωρούν στο πρωτοφανές βήμα της ενημέρωσης του Παγκόσμιου Μαγνητικού Μοντέλου εκτός προγράμματος.
Το Παγκόσμιο Μαγνητικό Μοντέλο εκδίδεται από την Εθνική Διοίκηση Ωκεανών και Ατμόσφαιρας Ωκεανική και Ατμοσφαιρική Διοίκηση των Ηνωμένων Πολιτειών (NOAA) για να βοηθήσει την υποθαλάσσια και εναέρια πλοήγηση, μεταξύ άλλων χρήσεων. Σύμφωνα με τη NOAA, οι εταιρείες smartphone χρησιμοποιούν επίσης το μοντέλο για την παροχή εφαρμογών πυξίδας, χαρτών και υπηρεσιών GPS. Συνήθως ενημερώνεται κάθε πέντε χρόνια, με την τελευταία ενημέρωση να λαμβάνει χώρα το 2015. Η επόμενη ενημέρωση ήταν προγραμματισμένη μετά το τέλος του τρέχοντος έτους.
Η ασφαλής πλοήγηση των αεροσκαφών πάνω από τον Βόρειο Πόλο
μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα δύσκολη ακόμη και με μικρές μετατοπίσεις
στο μαγνητικό πεδίο, και οι πολικές διαδρομές αναμένεται να
πολλαπλασιαστούν τα επόμενα χρόνια από την Ευρώπη, τη βόρεια Αμερική,
και την Ασία.
Ο μαγνητικός βόρειος πόλος απομακρύνεται από την καναδική Αρκτική και μετακινείται προς τη Σιβηρία με αυξανόμενο ρυθμό, περίπου 54,7 χιλιόμετρα το χρόνο. Ενδεικτικά, το 2000 ο ρυθμός ήταν 14,5 χιλιόμετρα το χρόνο.
Ο λόγος για την αλλαγή πιθανότατα έχει να κάνει με μεταβολές στον υγρό εξωτερικό πυρήνα της Γης, όπου η κίνηση ορισμένων μετάλλων, όπως ο σίδηρος και το νικέλιο, δημιουργεί ένα ηλεκτρικό πεδίο.
«Οι αλλαγές είναι παρόμοιες με τις καιρικές συνθήκες», δήλωσε στο πρακτορείο AP ο γεωφυσικός του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, Ντάνιελ Λάθροπ. «Μπορούμε να το ονομάσουμε και ως μαγνητικό καιρό» πρόσθεσε.
Η τελευταία ενημέρωση μπορεί να αναγκάσει ορισμένα αεροδρόμια να μετονομάσουν τους αεροδιαδρόμους τους, δεδομένου ότι οι ονομασίες των διαδρόμων γίνονται με βάση το μαγνητικό βορρά. Αυτό μπορεί να είναι δαπανηρό, δεδομένου ότι απαιτεί αλλαγές στους διαδρόμους, ενημέρωση πινακίδων και αλλαγή χαρτών αεροπλοΐας.
Τελικά, οι μαγνητικοί πόλοι αναμένεται να αντιστραφούν, όπως έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν του πλανήτη. Αυτό αναμένεται να συμβεί μετά από μία πολυετή περίοδο, έως και 1.000 χρόνων, κατά την οποία το μαγνητικό πεδίο της Γης θα σημειώσει σημαντική εξασθένηση. Η αντιστροφή των πόλων θεωρητικά θα διαταράξει την ικανότητα ορισμένων πουλιών και άλλων ζώων που χρησιμοποιούν το μαγνητικό πεδίο για τον προσανατολισμό τους.
Πηγή: naftemporiki.gr , tvxs.gr
Σύμφωνα με την Washington Post, αυτή η μετατόπιση του βόρειου μαγνητικού πόλου δείχνει ότι κάτι παράξενο και ενδεχομένως ισχυρό λαμβάνει χώρα βαθιά μέσα στη Γη. Μόνο παρακολουθώντας το φαινόμενο θα καταλάβουν οι επιστήμονες τι ακριβώς συμβαίνει, δήλωσε ο γεωφυσικός του Πανεπιστημίου του Λιντς Phil Livermore. Το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη δημιουργείται σχεδόν 2.000 μίλια (3.200 χιλιόμετρα) κάτω από τα πόδια μας, μέσα στην περιστρεφόμενη σφαίρα από λιωμένο μέταλλο (κυρίως σίδηρο) που αποτελεί τον πυρήνα της Γης.
Μεταβολές σε αυτή τη υπόγεια ροή μπορούν να μεταβάλουν τις γραμμές του μαγνητικού πεδίου της Γης – και τους πόλους όπου αυτές συγκλίνουν. Συνεπώς, ο μαγνητικός βορράς δεν ευθυγραμμίζεται με το γεωγραφικό βορρά και είναι συνεχώς εν κινήσει. Δεδομένα αρχαίων μαγνητικών πεδίων που προέρχονται από εξαιρετικά παλιούς βράχους δείχνουν ότι οι πόλοι μπορούν ακόμη και να αναστραφούν – ένα γεγονός που συμβαίνει κατά μέσο όρο τρεις φορές ανά 1 εκατομμύριο χρόνια.
Η πρώτη αποστολή για να βρεθεί ο μαγνητικός βορράς, ήταν το 1831, που εντοπίστηκε στο Καναδικό τμήμα της Αρκτικής. Μέχρι τη στιγμή που ο στρατός των ΗΠΑ έψαχνε για τον πόλο στα τέλη της δεκαετίας του 1940, είχε μετατοπίσει ήδη 250 μίλια (400 χιλιόμετρα) προς στα βορειοδυτικά. Από το 1990, έχει μετακινηθεί κατά μία τεράστια απόσταση 600 μιλίων (970 χιλιόμετρα) και βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη μέση του Αρκτικού Ωκεανού, 4 μοίρες νοτιότερα του γεωγραφικού βορρά.
Περιέργως, ο νότιος μαγνητικός πόλος δεν έχει αντιγράψει τις παραξενιές του βόρειου ομολόγου του. Από το 1990, η θέση του παραμένει σχετικά σταθερή, λίγο πιο έξω από τις ακτές της ανατολικής Ανταρκτικής. Η έρευνα του Livermore υποδηλώνει ότι η τοποθεσία του Βόρειου Πόλου ελέγχεται από δύο ρεύματα μαγνητικού πεδίου κάτω από τον Καναδά και τη Σιβηρία. Το 2017, ανέφερε ότι το καναδικό ρεύμα φαίνεται να εξασθενεί, ως αποτέλεσμα ενός τμήματος υγρού σιδήρου που έχει «λασπώσει» μέσα στον «θυελλώδη» πυρήνα της Γης.
Μιλώντας σε μια συνάντηση της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης τον Δεκέμβριο, πρότεινε ότι το ρεύμα που βρίσκεται πολύ κάτω από την Αρκτική μπορεί να εξηγήσει την κίνηση των γραμμών του μαγνητικού πεδίου πάνω από αυτό. Οι επιστήμονες της Εθνικής Ωκεάνιας και Ατμοσφαιρικής Διοίκησης και η υπηρεσία της Βρετανικής Γεωλογικής Έρευνας συνεργάζονται για την δημιουργία ενός νέου παγκόσμιου μαγνητικού μοντέλου – μια μαθηματική αναπαράσταση του μαγνητικού πεδίου – κάθε πέντε χρόνια. Η επόμενη ενημέρωση δεν είχε προγραμματιστεί για πριν το 2020 αλλά η Γη είχε άλλα σχέδια.
Ο μαγνητικός βόρειος πόλος της Γης κινείται προς την κατεύθυνση της Σιβηρίας με επιταχυνόμενο ρυθμό. Οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι για τον ακριβή λόγο πίσω από αυτό το φαινόμενο, αλλά προχωρούν στο πρωτοφανές βήμα της ενημέρωσης του Παγκόσμιου Μαγνητικού Μοντέλου εκτός προγράμματος.
Το Παγκόσμιο Μαγνητικό Μοντέλο εκδίδεται από την Εθνική Διοίκηση Ωκεανών και Ατμόσφαιρας Ωκεανική και Ατμοσφαιρική Διοίκηση των Ηνωμένων Πολιτειών (NOAA) για να βοηθήσει την υποθαλάσσια και εναέρια πλοήγηση, μεταξύ άλλων χρήσεων. Σύμφωνα με τη NOAA, οι εταιρείες smartphone χρησιμοποιούν επίσης το μοντέλο για την παροχή εφαρμογών πυξίδας, χαρτών και υπηρεσιών GPS. Συνήθως ενημερώνεται κάθε πέντε χρόνια, με την τελευταία ενημέρωση να λαμβάνει χώρα το 2015. Η επόμενη ενημέρωση ήταν προγραμματισμένη μετά το τέλος του τρέχοντος έτους.
Ο μαγνητικός βόρειος πόλος απομακρύνεται από την καναδική Αρκτική και μετακινείται προς τη Σιβηρία με αυξανόμενο ρυθμό, περίπου 54,7 χιλιόμετρα το χρόνο. Ενδεικτικά, το 2000 ο ρυθμός ήταν 14,5 χιλιόμετρα το χρόνο.
Ο λόγος για την αλλαγή πιθανότατα έχει να κάνει με μεταβολές στον υγρό εξωτερικό πυρήνα της Γης, όπου η κίνηση ορισμένων μετάλλων, όπως ο σίδηρος και το νικέλιο, δημιουργεί ένα ηλεκτρικό πεδίο.
«Οι αλλαγές είναι παρόμοιες με τις καιρικές συνθήκες», δήλωσε στο πρακτορείο AP ο γεωφυσικός του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, Ντάνιελ Λάθροπ. «Μπορούμε να το ονομάσουμε και ως μαγνητικό καιρό» πρόσθεσε.
Η τελευταία ενημέρωση μπορεί να αναγκάσει ορισμένα αεροδρόμια να μετονομάσουν τους αεροδιαδρόμους τους, δεδομένου ότι οι ονομασίες των διαδρόμων γίνονται με βάση το μαγνητικό βορρά. Αυτό μπορεί να είναι δαπανηρό, δεδομένου ότι απαιτεί αλλαγές στους διαδρόμους, ενημέρωση πινακίδων και αλλαγή χαρτών αεροπλοΐας.
Τελικά, οι μαγνητικοί πόλοι αναμένεται να αντιστραφούν, όπως έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν του πλανήτη. Αυτό αναμένεται να συμβεί μετά από μία πολυετή περίοδο, έως και 1.000 χρόνων, κατά την οποία το μαγνητικό πεδίο της Γης θα σημειώσει σημαντική εξασθένηση. Η αντιστροφή των πόλων θεωρητικά θα διαταράξει την ικανότητα ορισμένων πουλιών και άλλων ζώων που χρησιμοποιούν το μαγνητικό πεδίο για τον προσανατολισμό τους.
Πηγή: naftemporiki.gr , tvxs.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου